Monday, January 21, 2008

ကဗ်ာ

ေလလြင္.ျခင္း
သြားခ်င္ရာသြား
ေလွ်ာက္ကစားျပီး
သစ္သီးေကာက္၍ျပန္လာမည္။
မို

ရင္.က်က္ျခင္း
ေႀကြကာေျမသက္
လက္ကမ္းမႀကိဳ
ေျမျပင္ဆိုသည္
ေမ.သမီးမိုက္ေလးသြားအေ၀းတဲ.
မို

Monday, January 14, 2008

ခါးသည္းေသာေသာႀကာေန.မ်ားကိုထားခဲ.ျပီ

="Zawgyi-One">


တကယ္ေတာ.
အခ်ိန္ဆိုတာထားခဲ.လို.မရ၊
ဖမ္းဆုပ္ထားလို.လဲမရပါဘူး
၊ဒါေပမဲ.အခ်ိန္ကာလတစ္ခုနဲ.ဆက္ႏြယ္တဲ.
ခါးသည္းမွုကိုေတာ.က်မထားရစ္ခဲ.ပါျပီ။
က်မဘ၀ရဲ.ေသာႀကာေန.မ်ားဟာ
အျမဲစိုးရိမ္ပူပန္လွုပ္႐ွားေနရတဲ.ေန.မ်ားျဖစ္ေနခဲ.တယ္။
အဲဒါက်မဘ၀ရဲ.ပါလာတဲ.ကံႀကမၼာဘဲ။
ေသာႀကာေန.ေတြကိုေႀကာက္တယ္၊
ေက်ာက္မီးေသြးနဲ.ခုတ္တဲ.
ရထားစက္ေခါင္းရဲ.ဥႀသဆြဲသံ၊
ပညာေရးတကၠသိုလ္တေကာင္းေဆာင္မွာ
ေသာႀကာေန.ညေနအတန္းလႊတ္ခ်ိန္ေတြမွာ
မလႊတ္ေသးတဲ.သူငယ္ခ်င္းေတြရဲ.
အတန္းေဘးမွာကြ်တ္ကြ်တ္အိတ္နဲ.
ရပ္ေစာင္.ေလ.႐ွိတဲ.က်မ ကိို
ျပတင္းေပါက္ေဘးထိုင္တဲ.သူငယ္ခ်င္းေတြ က နင္.
ကြ်တ္္ကြ်တ္အိတ္ကဆူညံေနတာဘဲလို.ေထာပနာျပဳႀကတယ္၊
အဲဒီအိတ္ကအေဆာင္ေနေက်ာင္းသူရဲ.
တပတ္တစ္ခါအိမ္ျပန္တဲ.အခါ
သယ္ေလ.႐ွိတဲ.မဟာလက္ဆြဲအိတ္ပါဘဲ။
အဲဒီအိတ္ထဲမွာပုလင္း လြတ္၊ ဘူးလြတ္ေတြပါတယ္၊
အိမ္ကရိိကၡာျပန္သယ္တာ၊
ေသာႀကာေန.ေရာက္ရင္ဘတ္စ္ကားတိုးစီးရမွာ
ေတြး ျပီးစိတ္ညစ္ေလ.႐ွိတယ္၊
ေသာႀကာေန.ညေနခင္းဟာ
ပညာေရးတကၠသိုလ္ေက်ာင္းသူရဲ.
ဘတ္စ္ကား တိုးစီးရတဲ.ညေနခင္းမ်ားပါ၊
ေနာက္ေတာ.
ေသာႀကာေန.ညေနေတြဟာ
ရန္ကုန္ျမိဳ.လယ္္ဘတ္စ္ကားမဟုတ္ေတာ.ဘဲ
ေက်ာက္မီးေသြးရထားစက္ေခါင္း ျဖစ္လာျပန္တယ္။
လူစီးတြဲ၃တြဲသာပါတဲ.(တခါ တရံ၂တြဲ) ရထား ရဲ.
စက္ေခါင္းကမီးခိုးတလူလူနဲ.၊
ေက်းလက္႐ွုခင္းေတြကိုမႀကည္.ခ်င္ေတာ.ဘူး၊
အိပ္ငိုက္မ်ည္းေနတတ္တဲ.
ေက်ာင္းဆရာမရဲ.ဆြဲျခင္းက၊
ကြ်တ္ကြ်တ္အိတ္လိုဆူညံမေနဘူး၊
ဒါေပမဲ.အဲဒီဆြဲျခင္းထဲမွာ
တစ္ပတ္ စာအ၀တ္၃၊၄စံုေလာက္နဲ.၊
ပုလင္းလြတ္ဘူးလြတ္ေတြပါတယ္၊
တခါတရံလဲေက်းလက္ကလက္ေဆာင္ ပစၥည္းေလးေတြေပါ.၊
အဲဒီေသာႀကာေန.ေတြမွာေတာ.
ရထားအခ်ိန္မီပါ.မလားလို.စိုး႐ြံ.တဲ.စိတ္၊
ရန္ကုန္ျမိဳ.ကိုညအခ်ိန္မေတာ္ျပန္ေရာက္တဲ.အခါ
ဘူတာကေနအိမ္ကိုအရဲစြန္.ျပီးလမ္းေလွ်ာက္ရတဲ.
အျဖဴ၊အစိမ္းယူနီေဖါင္းနဲ.
အခ်ိန္မေတာ္လမ္းမေပၚေရာက္ေနတဲ.အျဖစ္ကို
႐ွက္႐ြံ.စိုးရိမ္တဲ.စိတ္ေတြနဲ.
အဲဒီေသာႀကာေန.ညေနေတြဟာခါးသည္းလွပါတယ္။
ေနာက္ေတာ.
ေသာႀကာေန.ညေနေတြဟာ
ပံုစံတမ်ိဳးနဲ.စိုးရိမ္ပူပန္မွုေတြကိုေပးျပန္ပါတယ္၊
အေ၀းေျပးကားေတြနဲ.အေ၀း ေျပးလမ္းမႀကီးေတြရဲ.
ေသာႀကာညမ်ားျဖစ္လာျပန္တယ္။
ေသာႀကာေန.ညေတြဟာ
ကားေပၚမွာအိပ္စက္ရေသာညမ်ားျဖစ္ခဲ.တယ္၊
တခါတေလသရဲေခ်ာက္တယ္လို.
ခံစားရတဲ.အခါေတာင္႐ွိခဲ.တယ္၊
အဲဒါဟာစိတ္ပိုင္းဆိုင္ရာလံုျခံဳမွုမ႐ွိတဲ.လကၡဏာမ်ားလား။
ပင္ပမ္းဆင္းရဲလွေသာေသာႀကာေန.မ်ားပါ။
အခုေတာ.
အဲဒီေသာႀကာေန.ေတြကိုထားရစ္ခဲ.ျပီ၊
စိတ္အားငယ္မွုေတြကိုထားရစ္ခဲ.ျပီ၊
ေသာ ႀကာေန.မွာတတ္ႏိုင္တဲ.
က႑ကကူညီခဲ.သူမ်ားကိုေတာ.
ေက်းဇူးတင္လ်က္သတိရမိလိမ္.မည္။